هدیه
خدایا!
چه هدیه ای می توانم به درگاهت پیشکش کنم ؟
تمامی هستی و دارایی ام کافی نیست.
معشوق در قلبم می جوشد
و از چشمانم می بارد
حلقه گلی از اشک هایم برایت خواهم آورد
که هرقطره آن نجوا می کند:
((معبودم !
قلبم از عشق تو شکسته است.
دربی کران عشقت ، خود را از یاد می برم
و هیچ می شوم ،هیچ ...))
الهی شکر، الهی شکر
پروردگارا
خدایا...پروردگارا...کمکم کن، کمکم کن که بتوانم پنچره ی دلم را
روبه حقیقت بگشایم...
خدایا...یاریم کن که مرغ خسته دلم راکه دیری است دراین قفس زندانی است، درآسمان آبی عشق توپروازدهم...
خدایا..پروردگارا...یاریم کن که شوق پرواز را همیشه درخود زنده نگهدارم .....
خدایا...توخود می دانی که بدترین درد برای یک انسان دورماندن ازحقیقت خویشتن ورهاشدن درگرداب فراموشی وسردرگمی است...
پس توای کردگار بی همتا مرا یاری کن که به حقیقت انسان بودن پی ببرم تابتوانم روزبه روز به تو که سر چشمه تمام حقیقت هایی نزدیک ونزدیکتر شوم....
خدایا...همیشه گفته ام که تورا دوست دارم...حالا هم باتمام وجود فریاد می زنم:
خدایا........دوستت دارم.....دوستت دارم...دوستت دارم...
((یاحق))
نیایش
خدایا
به علمای ما مسؤولیت
و به عوام ما علم
و به دینداران ما دین
و به مؤمنان ما روشنایی
و به روشنفکران ما ایمان
و به متعصبین ما فهم
و به فهمیدگان ما تعصب
و به زنان ما شعور
و به مردان ما شرف
و به پیران ما آگاهی
و به جوانان ما اصالت
و به اساتید ما عقیده
و به دانشجویان ما نیز عقیده
و به خفتگان ما بیداری
و به بیداران ما اراده
و به نشستگان ما قیام
و به خاموشان ما فریاد
و به نویسندگان ما تعهد
و به هنرمندان ما درد
و به شاعران ما شعور
و به محققان ما هدف
و به مبلغان ما حقیقت
و به حسودان ما شکاف
و به خودبینان ما انصاف
و به فحاشان ما ادب
و به فرقه‌های ما وحدت
و به مردم ما خودآگاهی
و به همه‌ی ملت ما، همت تصمیم و استعداد فداکاری و شایستگی نجات و عزت ببخش!
دکتر علی شریعتی
پروردگارا!
نشان کوی تو را می توان از نگاههای باران خورده ی نماز گزارانت یافت و بوی تو را می توان از دستانی که به سمت تو پروانه شده اند احساس کرد و من با سرود رودخانه ها در سجاده ی نمازم جاری می گردم تا بردباری و آمرزشت را عطایم فرمایی و تسبیح و شکر ثنا گویانت را نثارم کنی.
شکست
خدایا!
به رغم تمامی تلاش هایم
شکست خورده ام .
نیازمند آن نیرو ، شهامت و ایمانی هستم
تا دریابم که در هر چه روی می دهد
رحمت تو نهفته است.
مرا خردی بخش
که شکست را توقف نداند
وآن را نردبانی برای فراز به اوج ببیند
تا دریابم ، راه موفقیت من را
شکست های بی شمار هموار می کند.
سکوت
خدای
مهربانم !
تو را می خوانم
...
صدایت می کنم
...
همیشه ..... همیشه
... ! ..
تنها تویی که نیازم را می دانی
...
باز هم تنها تویی که می دانی ...... تنها تکیه گاه
زمین و آسمانم تویی !
اما این بار خدای مهربانم
... به شکلی دیگر تو را می خوانم !
این بار سکوت می کنم
...
در برابر هر چه هست و هر چه نیست !
و با صبری ژرف تر از همیشه که
تمام وجودم را فرا گرفته منتظر می مانم !
می دانی که این صبر گویای چیست
؟! ...
بگویم ؟! ... یا می دانی ؟! ...
این صبر ژرف
...
گویای تمنایی ست از نهایت
وجودم ! ...
گویای خواهشی ست که تو آن را
می دانی ! ...
خدای خوبم !
...
از تو پاسخی می خواهم به زیبایی مهری که همیشه به
من داشته ای !
" ترا شکر می کنم که از پوچی ها ، ناپایداری ها ، خوشی ها و قید و بندها آزادم کردی و مرا در طوفانهای خطرناک حوادث رها ننمودی، و درغوغای حیات، در مبارزه با ظلم و کفر غرقم کردی، لذت مبارزه را به من چشاندی ، مفهوم واقعی حیات را به من فهماندی... فهمیدم که سعادت حیات در خوشی و آرامش و آسایش نیست ، بلکه در جنگ و درد و رنج و مصیبت و مبارزه با کفر و ظلم و بالاخره در شهادت است.
خدایا ترا شکر می کنم که به من نعمت " توکل " و " رضا" عطا کردی، و در سخت ترین طوفانها و خطرناکترین گردابها، آنچنان به من اطمینان و آرامش دادی که با سرنوشت و همه پستی ها و بلندیهایش آشتی کردم و به آنچه تو بر من مقدر کرده ای رضا دادم.
خدایا در مواقع خطر مرا تنها نگذاشتی ، تو در کویر تنهایی، انیس شبهای تار من شدی، تو در ظلمت ناامیدی، دست مرا گرفتی و کمک کردی... که هیچ عقل و منطقی قادر به محاسبه پیش بینی نبود، تو بر دلم الهام کردی و به رضا و توکل مرا مسلح نمودی، و در میان ابرهای ابهام و در مسیری تاریک مجهور و وحشتناک مرا هدایت کردی."